Do najczęstszych błędów w rozliczeniach rocznych należy zaliczyć niepoprawne rozliczenie strat z lat ubiegłych, pomyłki w zaliczkach wpłaconych w danym roku podatkowym i ich błędne utożsamianie z zaliczkami należnymi za dany rok podatkowy – tak wynika z informacji podanych przez Izby Skarbowe. Często pojawiają się również pomyłki w danych adresowych oraz w załącznikach.
Z uwagi na fakt, iż roczne zeznania podatkowe przedsiębiorców są o wiele bardziej skomplikowane, niż PIT-y składane przez osoby świadczące pracę na etacie, to nie może dziwić większa ilość pomyłek w nich występujących. Niestety, nie wszystkie błędy urzędnicy są w stanie poprawić samodzielnie, dlatego też przedsiębiorca musi niekiedy stawić się w urzędzie skarbowym i skorygować popełnione błędy. Jakie one są i czy można się przed nimi ustrzec?
Kłopotliwe zaliczki
Pracownicy US zwracają szczególną uwagę na błędy, które przejawiają się niewłaściwym wpisywaniem danych o zaliczkach. W PIT-ach 36 i 36L często bowiem mylone są zaliczki wpłacone w ciągu roku z zaliczkami należnymi. Przedsiębiorcy powinni zwrócić uwagę na to, iż „w części K formularza PIT-36 (w PIT-36L część J) należy wpisywać sumę zaliczek faktycznie wpłaconych przez podatnika, natomiast w części D i części J formularza PIT-36 (w PIT-36L część D i I) sumę zaliczek należnych. Natomiast w części N formularza PIT-36 (części M w PIT-36L) należy wpisywać zaliczki należne za poszczególne miesiące roku podatkowego.”
Ponadto, zanim przedsiębiorca wpisze informację o wpłaconych zaliczkach, powinien zweryfikować dokumenty wpłat lub przelewów, by umieścić w formularzu poprawne kwoty.
Odliczamy tylko część strat
Istnieje możliwość obniżenia kwoty dochodu podlegającego opodatkowaniu o straty z lat ubiegłych, jeśli zostały one wykazane. Jednak przedsiębiorcy powinni pamiętać, że nie można do PIT-u wpisać całej straty, bowiem w jednym roku podatkowym istnieje możliwość odpisania maksymalnie jej 50%.
Ponadto trzeba uważać, by przy wypełnianiu rocznego zeznania podatkowego nie pomylić źródeł przychodów. Straty z lat ubiegłych mogą być bowiem odliczane wyłącznie od dochodu z tego źródła, z którego powstały.
Załączniki też są ważne
Obowiązek złożenia rocznego zeznania podatkowego spoczywa na osobach mających zarejestrowaną działalność gospodarczą bez względu na to, czy działalność ta pozwala na uzyskanie przychodu. Ponadto, niezależnie od uzyskanych przychodów, do swojego zeznania muszą oni dołączyć PIT/B.
Przedsiębiorcy powinni pamiętać również o innych załącznikach, wynikających z podawanych w zeznaniu informacji. Przykładowo, dokonując odliczeń na dzieci (czyli rozliczając się na zasadach ogólnych), należy załączyć PIT/O.
Problemy z małżonkami
Rozliczając się w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z małżonkiem należy pamiętać o stosowaniu odpowiednich identyfikatorów. Osoby, które prowadzą działalność gospodarczą, posługują się w PIT numerem NIP, natomiast w przypadku małżonka nieprowadzącego działalności gospodarczej lub niebędącego zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług poprawnym identyfikatorem jest numer PESEL.
Wśród błędów związanych ze wspólnym rozliczeniem małżonków można również wymienić błędną kolejność podawanych danych, tj. jeśli „podatnikiem” jest prowadzący działalność gospodarczą, to w dalszej części formularza konsekwentnie należy tak identyfikować „podatnika”. Tymczasem zdarza się, że wypełniający zeznanie przedsiębiorcy wpisują w rubrykach przeznaczonych na dane „podatnika” informacje dotyczące małżonka.
Ponadto należy pamiętać, że nie wszyscy przedsiębiorcy mogą rozliczać się wspólnie z małżonkiem. Przykładowo, oddzielne zeznanie podatkowe musi złożyć osoba prowadząca działalność gospodarczą i płacąca podatek według stawki liniowej (19%). Przedsiębiorca ten nie może dokonywać również odliczeń na dzieci.
Krzyżyki również ważne
Błędy w zeznaniach nie są tylko wynikiem błędnej interpretacji przepisów czy niewiedzy. Pomyłki często biorą się też z nieuwagi wypełniających – przykładem może być zaznaczenia krzyżykiem celu złożenia danego zeznania (tj. czy chodzi o złożenie zeznania czy też jego korektę). Równie często zdarzają się niepodpisane formularze, a tymczasem takie dokumenty są nieważne. Taka pomyłka oznacza konieczność ponownego udania się do urzędu skarbowego i złożenia podpisu nawet wówczas, kiedy wszystkie inne dane i wartości zostały podane prawidłowo.